Ben Bir Kaldırım Çiçeğiyim

o gün topraktan baþýmý çýkardým
bulutlarýn maviliðini
güneþin sarýsýný kucakladým
ömrümün ilk esintisine sarýldým
tek yapraðým ve ince gövdem sallandý
beni üþütmeyen bir serinlik vardý
toprakta sýcaktý
üzerimden kuþlar geçti
ardýndan bakakaldým
güneþ sýrtýmý yakmaya baþladý
yapraðým ýsýnýyor
yavaþ yavaþ
baþlýyor yaþam

henüz nerede olduðumu bilmiyorum
herþey yeni ve güzel
etrafýmda fazla yeþillik yok
burasý bir orman deðil
üzerimden ceylanlar sýçramadý
yanýma sincaplarda yanaþmadý
akan bir dere duymuyorum
galiba yanlýþ yerde bulunuyorum
olsun
buradayým ve yaþýyorum
göreceklerim var biliyorum
köklerimi salýp
yapraklarýmý geriyorum

titremeye baþladým
köklerim sallanýyor
asfalt yolun üzerinden bana doðru geliyordu
kocaman bir gölge
homurdanaraktan
yollarý yýkayan bir arazöz
yanýmdan geçerken beni bir güzel ýsladý
tepemden akýp köküme varan su damlalarý
beni son mahmurluðumdan uyandýrdý
uyandým

ben bir kaldýrým çiçeðiyim
bir heykelin ayakucunda dikilmekteyim
bulunduðum yerden herþeyi ve herkesi görebilmekteyim
önümden insanlar geçiyor
bazýlarý duruyor ve birþeyler mýrýldanýyor
bazýlarý selam veriyor
bir keresinde bir kadýn aðladý baþucumda
bir keresinde de bir çocuk
tuzlu su damlalarý düþtü yapraðýma
ýlýk ýlýk
çok korktum
yapraklarým sarardý günlerce
alýþtým artýk insanlarýn gözyaþlarýna
çünkü hepsi herhangi birgün aðlýyorlar
senede birgün de olsa
cenazelerde
düðünlerde
törenlerde aðlýyorlar

bu tören günlerinde
önce büyük bir sessizlik oluyor
sonra uçaklar bulutlarý parçalýyor
sonra top atýþlarý
mehter marþlarý
bandolar ve mýzýkalar
nutuklar
þiirler
konuþmalar
çok konuþup yoruluyorlar
akþam olunca gidiyorlar

ve
gece oluyor
ben geceleri çok seviyorum
çýldýrýyorum
ay ýþýðýnda romantik sözlere tapýyorum
çöpçülerin ýslýðýndaki hüzüne bayýlýyorum
bütün kokularýmý saçýyorum
ne yaldýzlý sözler duydum
ne aþýklarla tanýþtým
ne ateþli öpüþmeler gördüm
ben bu heykelin etrafýnda duran oturaklarda
aþk gecede
aþýklar gecede
hepsi ürkek bir kedi gibi
sýðýnýyorlar ay ýþýðýna
karanlýkta açan bu yürekleri çok seviyorum
insanlaþýyorlar

taze simit varrrrrrr........
sabah oldu yine
bir kelebek çýrpýnýyor gözbebeðimde
köklerim dolanmýþ birbirine
bir adam geçti yanýmdan
ceplerini üzerime boþaltaraktan
susam
tütün
kaðýt parçalarýný
bana ataraktan
kelebek kaçtý
yola çýkýyor yeni bir gün
bu eski þehirde
hergün bir sürgün birilerine
kavgacý-ýstýraplý-aceleci
insanlar yürüyorlar
yaþamak için sürünüyorlar
eski bir arabanýn direksiyonunda
yeni bir bankanýn veznesinde
dönercinin vitrininin önünde
bir gökdelenin zirvesinde
þehir çöplüðünde
piyango büfesinde
yaþamak için uðraþýyorlar
yaþamak için koþuyorlar
gidip geliyorlar
bense duruyorum
ve onlarý seyrediyorum
bir heykelin ayakucundan
hayata bakýyorum
ben bir kaldýrým çiçeðiyim
gördüklerimi anlatýyorum
biliyorum
uzaklarda bir orman var ama ben varamýyorum








Sosyal Medyada Paylaşın: