Umutla çýktým yola bir abdal derviþ oldum Aþkýn bâkiresiydim daha açmadan soldum. Geçmesini bilseydin mutluluða tek yoldum Tende seni ararken gülistaný yitirdim.
Düþüyordum sînene o hüzün yapraðýndan Serptin yâr üzerime sen ölü topraðýndan Seni aþkla tanýrken vuruldum odaðýmdan Bataklýkta gül iken gülistaný yitirdim.
Gidiþinle birlikte kuþandým karalarý Sabýr ile kuruttum açtýðýn yaralarý Senden önce var mýydým unuttum oralarý? Kurak çölde gezerken gülistaný yitirdim.
Dertli olan kalbimi tam ortadan bölmüþþün Benden uzak diyarda aðlamýþsýn, gülmüþsün Neye yarar ki artýk benim için ölmüþsün Ben bülbülü dalýnda gülüstaný yitirdim...
Ayþe Özdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
eylül nağmeleri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.