gece: sabaha karþý
karanlýk aydýnlýða gebe bu saatlerde
ben ise düþmüþüm daha çok hayale
ruhum benliðimi çoktan terketmiþ
çoktan kaçmýþ hayal ettiði bedene
güneþ dur biraz daha bekle
biraz daha dönmeyeyim kendime
biraz daha masum, biraz daha mutlu hayallerim
biraz daha kendimde deðilim
sessizlik konuþma sakýn
çalmasýn çalar saatin zili
ayak sesleri duyulmasýn
kimse konuþmasýn kimseyle
hatta birbirinize dahi bakmayýn
kimsesizlik en sevdiðim halim
o zaman örtülüyor kimsesizliðim
hayalimde hep baþka biriyim
ruhum ayný ama hep farklý bedenim