1 yeni yollar açýyorlar ormanda denizde sit alanlarýnda yolsuz coðrafyama yeni yollar açýyorlar ah! benim kör halkým düz yolunu þaþýrýp tek sen tosluyorsun duvara
2 köþe baþýnda bir dilenci allah rýzasýný satýyor üç kuruþa
en çokta sütümüze su katan üç kuruþluk adamlar geliyor bu satýþa
3 siz GEÇMÝÞ zaman þeridine takýlý kalan kafalar
ne hikmettir ki hepinizin içinde adýnýzý GELECEK kuþaklara taþýyacak bir erkek çocuk sevdasý aðlar
4 oturtsanýz da iktidar koltuðuna çamura atlarmýþ kurbaða
görüyorsun Tanrým kurbaya özeniyor ülkemin firavunlarý da
5 çaylarda “dem” sadaklarda “ok” ne bir “güneþ tanrýsý” ne de “müziðin son notasý” yok sýðýnarak "do diyez" in affýna ülkemde adý var, kendi yok
6 ilkin kuyruðuna teneke baðlayýp kedimi öldürdüler küçük bir çocuktum o zamanlar hiç unutmam
büyüdüm hava kirlendi, su kirlendi kursaðýmda kaldý hevesler düþlerim öldü her þey öldü birer birer
vefasýzlýk kollarýna aldý sevilerimi buharýný alýp götürdü giden gemi her ayrýlýk sessizce ördü kozasýný her merhaba da bir veda tadý
delikanlý bir yaþam büyüttüm içimde …ki o benim katilimdir þah ve mat diyorum kendime
7 zifiri karanlýklar sarmýþ hatýrladýðým masum yüzleri sevdalar bitmiþ ülkümüz silinmiþ bu kimlik bizim deðil
Hüseyin Çelikten H/Ç
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüseyin çelikten Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.