Gün yine esmer bir göðe býrakýyor kasvetini
Ufkumda halelenen taze hüzünler var
Yokluðunla derbeder bir gönlün inlemeleri
Ve senden artakalan solgun hatýralar…
Yine deþildi kabuklu yaralarým
Sensizliðin cenderesinde kaynýyor caným
Gitgide artýyor sol yanýmdaki acým
Avuçlarým nasýr tuttu yaþýmý silmekten
Viran oldu gönül baðým
Bugün ne gonca var bahçemde,
Ne silik bir gülümseme
Yüzünde baharýn..
Geçtiðin yerlerde açýlýr þebnem
Ardýnda býraktýn, kanýyor yaram
Zemheride kardelen gibi
Ýnce, zarif, narin..
Ruhumu arýndýran mâ-i zülâlsin
Þimdi yoksun, aramýzda sýradaðlar
Sis daðýnda matem tutar bülbüller
Kalmasa da yâdýmda en güzel adýn
Gurbetin aðusunu içer beklerim.
Ya son kez nazar et gamzende gölgelensin caným
Ya da söyle celladýma,
Kirpiðinin okunu saplasýn,
Kanasýn caným!..
15 Mayýs 2010 / Kumru