Yüzüm avuçlarýmýn arasýnda, dalmýþým uzaklara. Belli ki, seni düþünüyor bu bahtý kara. Aldýrma! Böyleyim iþte, sen bana bakma! Usulca terk et burayý. Kaç! Derdime aldanma! Kaç!!!
Bak! Ya da bakma! En iyisi sen kaç! Dýþarda gök masmavi, senin gibi... Ama, deniz dalgalý, benim gibi... boþuna umutlanma, unuturum sanma.
Gel! Son bir kez gel istersen, Pencereme gel! Dinle! Dinle içerdeki sesi, boðazýma düðümlenen nefesi. Sonra git dilersen.
Koþ! Koþ, ne duruyorsun? Ayrýlýða koþ... Soran gözlerle bakma öyle. Sen istedin ayrýlýðý, daha neden dem vuruyorsun Söyle!
Hatýrla! Az ilerde üç çam vardý, kýymýþlar onlara.. Bir balta, üç cana Acýmýþ kökleri ben gibi, yaralarý derin... olurmu þimdi onlarýn yerine bina etmek? Terk edip giden gibi.
Ne yazýk!.. Ne ben sana kýzabiliyorum, Ne sen bana.. Çünkü seviyorum, ve sevdiðini biliyorum. Yýldýzlar küsmüþ halimize yoklar bu gece yine. Sitemkarlar bize.
Yüzüm avuçlarýmýn arasýnda, dalmýþým uzaklara. Belli ki, seni düþünüyor bu bahtý kara. Aldýrma! Böyleyim iþte, sen bana bakma! Usulca terk et burayý. Kaç! Derdime aldanma! Kaç!!!
Can kardeþim Gamze’ye ve Hasan’a þiirlerime ses olarak beni hiç yalnýz býrakmadýklarý için sonsuz teþekkürler
MEHMET FÝKRET ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.