Yordu Bizi Zaman ... Ayaklarýmýzý Yordu . Bir Adým Daha Atýcak Halimiz Kalmadý . Ellerimizi Yordu ... Yaza Yaza Tükendi Kalemimiz Kalbimizi Yordu Durmadan Kýrýldýk , Üzüldük Aklýmýzý Yordu . Düþüne Düþüne ...
Bizi Parcalara Böldü Zaman ... Her Parcamýzý Ayrý üzdü . Kalbimizi Ayrý ... Ayaklarýmýzý Ayrý ... Ellerimizi Ayrý ... Birisini Hep Kýrarak .. Birisinin Hep Yol Almasýný Saglýyarak ... Digerini mi ??? Yaza Yaza Tüketti ...
Sonuçta Hep Üzdü ... Dayanamadý Zamana Zamanla Yaptýgý Savaþa ... Yenik Cýktý
Dört Mevsim Üzdü Bizi Zaman ... Derinden Yaraladý . Ama Sonra Farkýna Vardým ki ... Bizi Yaralayan ... Zaman Degil ; Ýnsanmýþ ...
Bizim Yol Almamýza Neden Olan ... Ýnsanmýþ ... Kalbimizi Kýran ... Ýnsanmýþ Kalemimizi Tüketen ... Ýnsanmýþ Savaþtýgýmýz Kiþi de ... Yenildigimiz Kiþi de... Ýnsanmýþ ...
Bizi Parcalara Bölen ... Ve Her Birini Üzen Sevinçleri de , Üzüntüleri de Yaþatan ... Ýnsanmýþ ...
FARKINA VARAMAMISIZ ...!!!! Sosyal Medyada Paylaşın:
gamze karabulut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.