Çıkmaz Sokak
Ne kara talihim var, bir gün yüzü görmemiþ,
Talihsiz geçen ömrüm, bitti çýkmaz sokakta.
Sevgi dolu gönlümü, hiçbir gönül sevmemiþ,
Sevgiye muhtaç gönlüm, bitti çýkmaz sokakta.
Baðrýma bastýklarým, dönüp de bakmýyorlar,
Ne hallerdesin diye, halimi sormuyorlar.
Derdimi anlatsam da, kaile almýyorlar,
Vah ömrüm heder oldu, bitti çýkmaz sokakta.
Ser verdim sýr vermedim, ben dönmedim sözümden,
Can’a canýmý verdim, öyle sevdim özümden.
Öyle bir sevdaydý ki, hep sakýndým gözümden.
Ne aþk kaldý ne sevda, bitti çýkmaz sokakta.
Ömrünün çarký dönmüþ, lakin boþu boþuna,
Boþuna çapa kürek, felek vurmuþ tuþuna.
Mevlâ’m yazmýþ yazýgýný, gitmese de hoþuna,
Hüseyin kaderin bu, bitti çýkmaz sokakta.
Hüseyin Zarar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.