Ömür Söküklerinde Yamasız Keşkeler

Zaman
mor menekþenin güneþe eyyamý gibi
köklerine salýnýnca badeler tarumar
kavruðunda kopuyor kýyamet
ince söküklerinde izi var hançerin
yamasýz dualar dökülüyor dilinden


bahtsýz bir kadýnýn kollarýnda özgürlük
iki sýla türküsünde çakýlýyor çiseler
gurbetin tozu dökülüyor fincana
gelgitlerde birikiyor küllükler
ciðerde yaralar ömür törpüsü
kýrýlgan edasýnda yalnýzlýk
raksederken fanusta


çoban kavalýnýn isli sesinde Türkü
yankýsýnda daðdeviren ahengi
çýra közlerinde hýçkýrýk


“sen gittikçe ardýn sýra melerim”
makamýndan…


kanat takmýþ bir gelinin tüllerinde ihanet
yýldýz toplamýþ alný açýk duvaðýna
gök tanrýsýna adaklar yüreðinden
bakir bedenine sýðmamýþ sunaklar


“kaný kanla yýkamazlar” derler uzaklar


ölü bir serçenin kininde hayat
ezen potinin çetelesinde
her adýmda arþýnlýyor voltasý

15.05.2010

“ömür söküklerinde yýrtýlýrken esvaplar”
“yamasýz keþkeler dolduruyor cepleri”






Sosyal Medyada Paylaşın: