DOĞMAYINCA...
DOÐMAYINCA
Güneþ ufukta gurup etmiþ de,
Vurmuþ aksi masmavi denize.
Nazlý yar nice zahmet etmiþ de,
Elvan gül yollamýþ bendenize.
Aldým elime daim kokladým,
Mest olup geçtim kendi kendimden.
Ayýlýp ani etraf yokladým,
Bir baktým ki gül gitmiþ elimden.
Her gelene sorup sual ettim,
Bulamadým andacýmý asla.
Yýðýlýp yere aniden bittim,
Kaldý gözlerim yorumsuz yasla.
Bir ayýldým, her yan kýpkýrmýzý,
Yanýmda ne gül, ne de güneþ var.
Aldý içimi müzmin bir sýzý.
Üstüme çullandý tüm tasalar.
Bu kýzýllýkta kalakaldým ben,
Bulamadým kendime hiçbir eþ.
Bilemem nasýl canlanýr bu ten,
Doðmayýnca gül yerine güneþ.
KÜÇÜK OZAN(CML DMR)
ANILARDAKÝ RESÝMLERE’den
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.