ADI YOKTU Ýçim içime sýðmýyor Ayaklarýn yerden kesiliyor Ve kalp atýþlarýmý duyuyordum Deðiþmiþtin son günlerde Ve her seviyordum Ne onla nede onsuz oluyordu Adý yoktu… Yüreðimin derinlerinde Bir yere duruyormuþ ta Vakti gelmiþ çýkmýþtý sanki Sýcacýktý beni seviyordu. Onunlayken güvendeyim. Gizli tutkum her þeyim di belki de. Þimdi destan olmuþ dillerde Bambaþkaydý iþte Tarifi belirsizce Adý yoktu… Sonra öðrendim ki Adý sevgiymiþ,canmýþ Beni tanýdýktan sonra ise Adý ‘ben’ olmuþtu. Çünkü yüreðimdeydi Gitsin istemiyordum. Korkuyordum unutur mu diye Sonra anladým ki yersizmiþ korkum Çünkü unutmazsan unutulmazsýn yürekte Ben unutamazdým dokunduðum,gördüðüm,hissettiðim her þeyde o vardý. Ve inanýyorum o da beni unutamazdý. Adý yoktu dillerde Ama vardý gönlümde Adý canýmdý candý… Ýþte bitti söyleyeceklerim Bundan ibaretti kelimelerim Çünkü onu anlatmaya sözcükler yetmez.
Ahmet ÞENDÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmetsendul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.