Daðlarda gezinen çobanýn Ýnanmýyorum artýk yalnýz olduðuna Çünkü; burada Milyonlarca insanýn önünde Daha 15 yaþýnda Yalnýzlýðý ben yaþýyorum Bütün ruhumla Aðlýyorum Aðladýðýmda; Yalnýzca para veriyorlar Bir de þemsiye veriyorlar Yaðmur yaðýnca. Aðlayan insanlarý görmeyiz Gömülen insanlarý bilmeyiz. Bu biziz. Kimse bilmiyor kimse Çobanýn mutlu Çocuðun yalnýz olduðunu
Feride B. 17,05,1996 / Cuma ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
FeRiDe B. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.