BİR SİMİT HİKAYESİ.

BÝR SÝMÝT HÝKAYESÝ

Güzel bir sonbahar öðleden sonrasý
Günlerden salý Bandýrma’da hava serin
Bol susamlý çýtýr simitlerin tadýnda
Deniz kenarýndayým dalgakýran sakin

Birkaç serçe ve güvercin beni izliyor
Çýtýr simide ortak olmak niyetleri
Küçük parçalara ayýrýp sundum bir simidi
Ýçine sevgimi de ekleyerek güvenli bir yere

Deniz kenarý olur da balýklar görmezden gelinir mi hiç
Derken balýklarýn sayýsý arttý kuþlar ise her yanýmda
Neyse ki martýlar uzakta tedirgin deðil balýklar
Kuþlarýn bazýsý simidi yavrularýna taþýdý bir çýrpýda

Sýra diðer simide geldi kendime ayýrdýðým
Tam yiyecekken onu iþtahla
Bir çocuk beliriverdi yanýbaþýmda
Belli ki aç korumasýz giyimli mahçup bakýþlý

Uzattým ona simidi sordum yermisin diye
Parladý çakýr gözleri mahçup tavýrla aldý simidi
Az ileriye gitti sarkýtýp ayaklarýný oturdu deniz kenarýna
Bir yudum kendi yedi diðerlerini paylaþtý benim gibi

Sanki unutuverdi açlýðýný paylaþtýðýnda
Bir kuþlara,bir balýklara hak geçmesin diye eþit eþit
Son bir parçayý da kayanýn üstündeki yengece sundu
Yengeç kayanýn altýna indi nasibini alýp da teþekküründe gülümseyerek

Ben paylaþtým simidimi kuþlarla,balýklarla yüreði temiz çocukla
Çocuk paylaþtý balýklarla kuþlarla son yudumu yavru yengeçle
Herkes aldý nasibini deniz kenarýnda bol susamlý çýtýr simitten
Paylaþtým,paylaþtý,paylaþtýk aslýnda sevgimizi en içten.

Mehmet GÜCÜYENER.

Sosyal Medyada Paylaşın: