Sevda þarkýlarýný kulaðýma söyleyip,
Baþtan göðe çýkartýp salacaksan hiç sevme.
Unutup bir köþede gününü gün eyleyip,
Sonra el kollarýnda kalacaksan hiç sevme.
Basit bir hýrsýz gibi olma gönlümü çalan,
Bir sebep için bana söyleme onca yalan,
Þu virane gönlümü eyleyecek sen talan,
Bana ayda yýlda bir geleceksen hiç sevme.
Bir gönül oyununda merhaba deme bana,
Gönül gözüm baðlanýr inanýrýmda sana,
Býrakýp ateþlerde çekilirsen bir yana,
Her gün baþka rüyaya dalacaksan hiç sevme.
Sevda meþalesini baþka gönülde yakýp,
Leyla m dediðin benden bir gün olup ta býkýp,
Þu gariban gönlümü eyvallah deyip yýkýp,
El gibi beni bir gün bileceksen hiç sevme.
Bana olan sevgini bir kalemde öldürüp,
Þu masum gözlerimi yaþlar ile doldurup,
Bir gül misali beni yere atýp soldurup,
Gün gelip de gönlünden sileceksen hiç sevme.
Sevecekse bu gönül sevgi sinle ölmeli,
Canan deðil sevdayý kendi caný bilmeli,
Onun ile aðlayýp onun ile gülmeli,
Vah, vah deyip de bana güleceksen hiç sevme.
HAVVA KESKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.