Kendime geliyor, geliyordum
Uzakdan iþaretleri okuyorum sanýyordum
Ne tarafdan gitsem ulaþýrým diye (!) soruyorum
Hangi tafara ?!
Kendi tarafýma bakýnýyorum..
Orda eskiden biri olduðunu bilmiyordum
Geçen yýllarýn baygýnlýðýndan uyanýrken
Geldi Aklýma biraz biraz,
Birinin düþtüðü yerden ben uyanýyorum,
Biri beni tanýyor
Biri görüyor
Biri anlýyor
Biri gülüyor
Biri þaþýrýyordu..
Kangren acýsý böyledir
Düðüm düðüm olmuþ düþüncelerim
Damar damarýn üstüne binmiþ
Kesip atýyorum üzerimden bir bir,
Ne kadar felçli düþüncem varsa
Vebalý düþüncelerimi gömüyorum uyandýðýmda
Gece vakti bir cenaze merasimi
Birinin yýlarca önce düþüncelerini gömdüðü
Uyanmak için fikrimin uzuvlarýný neþterliyorum
Bundan sonra tekrar dönersem gömmüyeceðim
Artýk yakacaðým düþüncelerimi
Küllerini Fýrat’a savuracaðým
Kýzýl Deniz’de Boðacaðým kendimi...
Musa’ ya Asa,
Fir’avn’ a Mezar olacaðým..
Asa’ yý yak !
Fir’avn’ ý boð !
Vesikalýk bir Miras olsun Cesedin
Ýbreti alem olsun düþüncelerin...
Duyulsun ; kangren olan düþüncelere ne olur ?
Benden sonra ki kavimler ibret alsýn ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.