TUTSAK AŞK
Örfün tören mahkum eder kendine,
Sevemezsin yasak korlar sevgine.
Böyle gelmiþ böyle gider menzile,
Hedef tahtasýna döner gidersin.
Hiç kimseler bilmez seviþir gönlün,
Kader sanýr yaþar gidersin sürgün.
Ne alevler yanar sönerde bir gün,
Kuþ olur daðlara uçar gidersin.
Yol alýrsýn bir kaç adým sevdadan,
Sitem gelir hem anadan hem yardan.
Gönlün yanar kavrulur ya durmadan,
Bir meçhule doðru kaçar gidersin.
Tutsak Aþka benzetirler sevenler,
Ne desinler seven dostlar bilenler.
Fýrsat vermez etrafýnda dönenler,
Sevdayý hazana katar gidersin.
Kaderin bu sen bu Aþka mahkumsun,
Aþk ateþi gurur bilmez yas tutsun.
Adetiniz törenizde kahrolsun,
Baþýn yana düser döner gidersin.
Kökeli ozan’ým yalan söyleme,
Seviyorsan sevde inkar eyleme.
Kan aðlama gel bu Aþký gizleme,
Sonunda sevdaya piþman gidersin.
KÖKELÝ OZAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.