Ağlamayı Bıraktığımızda

Avuçlarýmýz ters döndü yine çevrildiði gökten
Nasýl olur ki sorularýndayýz.
Yüzümüzün aklýðý sorgularda halbu ki
Biz hangi amaçlardayýz?

Yalnýzlýða, zulme terkediliþe isyanlardayýz
Ama yarým kalmýþ bir yanýmýz
Kahrolsunlarýmýz bile kalbî deðil artýk.
Bana dokunmayan yýlan bin yaþasýn
Orada zulüm, bana niye uðrasýn.

Titremeyen vicdanlara gönderilen ahlar
Boþ kalplerde pareleniyor.
Biz kendi küçük dünyamýzda
Bir acayip arzulardayýz,
Sanýrým sonumuz yaklaþýyor.

O’nun için aðlamayý býraktýðýmýzda
Baþladý kaybediþlerimiz,
Kaybettikçe çoðaldý þikayetlerimiz.
Kaybettikçe kendimizden...
Kupkuru bir kalple kaldýk geriye

Masumluðumuzu yitirdik herþeyimizle
Dünyaya dakldýkça, daldýk.
Ve boþa akýyor yaþlarýmýz...
Halbu ki yaðmur taþlarada yaðar.
Taþdan daha mý sertleþti vicdanýmýz?

Nereye çevrili kalbimiz?
Sormanýn gelmedi mi zamaný?
Eðer halimize deðilse artýk
Duymuyorsak ahlarý
Daha neye aðlamalý?
Sosyal Medyada Paylaşın: