OĞLUM CANIM OĞLUM
Oðlum caným oðlum anasýnýn yavrusu oðlum
Ne güzel yakýþmýþ asker kýyafeti
Seni göre bilmek için Ýstanbul’da yanlýz evden çýkmazken
Senin için evladým için bilmediðim duymadýðým
Kastamonuya geldim geldim ya oðul
Yanmýþsýn dudaklarýndan kan akýyor
Kulaklarýn, baðrýn güneþten yanmýþ yara olmuþ
Üzülme anam üzülme diyorsun nasýl üzülmem oðul
Törende gözlerim seni aradý diyorsun
Seni görünce gözlerim hep sendeydi diyorsun
Resmini çektiklerini gördüm sen farkýnda deðildin
Gazeteyi alýp getirdiðinde bana süprüz yaptýn
Ýþte dedin benim anam bilmediði kastamonu gazettesinde
Aðlama anam aðlama diyorsun bu yürek dayanýrmý oðul
Sen beni düþünüyorsun bu yüreðim seni nasýl düþünmez oðul
Bir an bile býrakmak istemedin yanýmdan ayrýlmadýn
Bir daha gelemezsin göreyim diye her yerini gezdirdin
Seninle bir rüyada gibiydim uyanmak istemedim oðul
Sen vardýn ya yanýmda o saatlerin geçmesini istemedim
Oðul canýmdan can oðul
Senin sevgin anlatýlmaz oðul evlat sevgisi çok baþka
HAVVA KALKAN
24.06.2007
Saat.16.00
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.