Sokaklar Boştu

Çýktýðým ayný yokuþ…
Ayaklarým uçuruyordu bedenimi
Aklýmdan hiç çýkmýyordunuz
Yokuþun baþýnda siz vardýnýz.

Viraneye dönmüþ!
Sokaðýmýz boþ, sokaðýmýz ýssýz
Biz böylesine alýþýk mýyýz?
Pazarý bile öksüz, kimsesiz
Ne bu sokaðýn hali?

Hani nerede böcekleri, çiçekleri!
Üstüne basýlmýþ bir çiçek
Kanadý kýrýk bir kelebek
Düþmüþ yere, baþý yok bir arý

Lambasý yanmýþ bir radyo
Ses, soluk yok, avazsýz, günaydýnsýz
Bu virane, bizim sokaðýmýz mý?
Bu yokuþ, o yokuþ mu?

Sizden zerre umut yoktu
Bedenim ayaklarýma zül geldi
Çýkan ayaklarým deðildi
Beynim týrmanýyordu yokuþu
Anlaþýldý. Galiba taþýnma vakti.

Metin Soydeveli
05.11.2006

Sosyal Medyada Paylaşın: