Ruhunun derinliklerinde yanan isyan ateþlerinde Isýnýrken bir çocuk Gözlerindeki kekik kokusunu ver geceye Çünkü geceyi yatýþtýran ateþ ve kekik kokusudur
Ta ki bir mavzer sesi, gecenin tenini yýrtýp Ateþin baþýnda kekik koklayan çocuðun sýrtýnda durduðu an’a kadar Çocuðun ateþin baþýnda noktalanan bakýþý Göðsüne karýncalarý çekecek
Gecenin yýrtýlan teninden geçip, çocuðun intikamýný almaya gideceksin Kanlý bir dað meltemi gibi, ay ýþýðýnýn uçurumlarýndan atlayacaksýn Yoluna çýkan her þeyi hýrsýnla bilediðin kýlýcýnla katledeceksin Gece kekiði kaybedecek kükreyecek, dudaklarýna kan süreceksin
Yorulduðunu hissedip, kan döktüðün savaþta Öksüz bir þarkýcý gibi senden korkan ýrmaðýn baþýnda durduðunda Baktýðýn su gösterecek sana mavzerin sahibini ,iþte o zaman Hýrsýnla bilediðin kýlýcýnla suyu döveceksin
Sosyal Medyada Paylaşın:
adalı34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.