Saat dünün ikisiydi Evindeydi Evinin pervazsýz pencerelerinde çiçeklere su verirdi Patavatsýz bir insandý kendi iç dünyasýnda savaþ halindeydi Ruhunun tüm askerleri tek tek esir düþerken Korunacak son sipere de gömmüþtü kendisini
Saat dünün beþiydi Tarla baþýndaydý Defolu kalabalýklar arasýnda hüzün gizliydi Yoktu geri dönmeye yüzü Dökmüþtü fahiþe tadýnda esen bir rüzgâra yüzünü Þiilerine jilet atarken yaðmur mazgallarýna da düþürdü usturayý Kanatsýz kuþlar gibiydi. Maviydi gökyüzü Gökyüzü aslýnda çok soðuk kirli bir kýþtý gözünde
Saat dünün onuydu Geri dönüyordu depeche mode’dan ‘’I Fell you’’ çalýyordu Aracý kullanýrken alkollüydü Ve Çarptý birden tüm eskitilmiþ geçmiþine Kýrdý el parmaklarýný düþürdü kalemini Saat dünün ikisiydi Aklýnda sadece sen vardýn Ýntihara meyilli deðildi ölmeden önce…
15/01/010 15:00 Sosyal Medyada Paylaşın:
cemkaliman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.