Katran karasý bir sevda çekiyorum burnuma, Damarlarýn aklýmý baþýmdan alan kýrmýzý þarapla dolu. Karanlýk bir gecede köþe baþýnda boynundan içtiðim kan kýzýlý þarap! Bu aþkperestin kendi elleriyle yaptýðý en güzel aþký-sýn sen, Taparken yok olduðu... Koþarken coðrafyanda kaybolduðu...
Þimdi içime çektiðim aþkýn etkisiyle yazýyorum sana Sanma ayýkken de bu kadar aþýðým ve sanma bana her geliþinde artýyor sarhoþluðum!
Aðzýmda acý bir kahve tadý, su sendin unuttun mu? Yoksun diye kahvemi susuz içiyorum! Çok acý, týpký terkediþin gibi. Acý bir sudan ötesi deðilsin sende Dokunduðu herþeyi acýtan ya da sadece benimi bilmem
Öptüðüm her tende acýsýný aradýðým bir þerefsiz! Vuslata kurduðum saatin yelkovanýný kýracak kadar zalim Akrebi elinden tutup saatlerce koþturacak kadarda meleksin... Ama yelkovaný unuttun aþk! Akrep, yelkovansýz ne iþe yarar?
Sahte de olsa bana attýðýn adýmlarýn olsaydý Ne akrep kalýrdý yelkovansýz, Ne sarhoþken yazardým sana Ne aþkperest derdim adýma, öyle saçma ve umarsýz!..
D. GÜRGÖL ~ STowawAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
Stowaway Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.