Bir zamanlar batýda büyük bir gemi yaptýrýldý,
Atlas okyanusunu aþýp Amerika’ya ulaþacaktý,
Görkemliydi ve saðlam gemiydi bir kavle göre,
‘Allah bile batýramaz!’ deniyordu, ‘lahavle!’…
Gemi dað gibiydi, yola çýktý gururlu ve azimli,
Daha yolunu yarýlamamýþtý ki bir buzdaðý geldi,
Dokunmasýyla birlikte gemiyi iki parçaya böldü,
Yolcularýn bir kýsmý mevcut filikalara bindirildi…
Hava soðuktu, su soðuk, ölümün yüzü de soðuk,
Ýnsan bu, elbette can havliyle yaptýklarý da abuk,
Ölüm bu, büyük imtihandýr, kapýnda bekliyorsa,
Can pazarý deðiþtirir insaný, imaný yetmiyorsa…
Sonunda suyun derinliklerinde kaybolup gitti,
Batan çelik yýðýný deðil, büyük mezardý sanki,
Ýnsan bu, þaþýrýr feleðini ölüm ansýzýn gelince,
Alýr götürür eceli geleni de kendisiyle birlikte…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.