EL - VEDA

Bir tel gibi titrerdi yüreðim

Bakýþlarým sana her deðdiðinde

Duru bir su gibi gözlerin

Ruhumun kayalýklarýndan fýþkýrýrdý

Kuþlar gibi göç edecekmiþcesine

Süzerdin ufuklarý

Bazen dalýp gökyüzüne

Bulutlarý tarardýn kirpiklerinle

Sanki saçlarýn

Yön verirdi rüzgârlara

Ansýzýn çocuksu bir gülüþ

Yýldýz gibi kayardý dudaðýndan

Belki de hiç çocuk olmadýðýndan

Hep hazýr beklerdin

Sanki bekleyenin varmýþ gibi

Kaplumbaða misali ev arardýn

Sýrtýndakinden habersiz

Belki de ondan

Adýný el-veda koymuþtu annen

Belki de kardeþlerin

Veda etmeden gittiler diye

Ama el-veda

Dönülmeyecek yolculuða alýnan biletti

Yoksa giderken sallanan el

Ve iki heceden oluþan veda deðildi

Ama annen biliyordu

Sende kardeþlerin gibi gidecektin

Onun için sevmeye korkuyordu seni

Bir kere candan sarýlýp

Koklayamamýþtý tenini

Her geçen dakika

Sanki ölümden çalýnýyordu

Sema ya kalkan her el

Hayat istiyordu

Ýþte bunun için annen

Adýný el-veda koydu

Varlýðýna alýþmamak için


Sosyal Medyada Paylaşın: