Aþk denen o illeti, seni tanýyýp tattým Acýr seversin diye, kapýn önünde yattým Ýsteklerin uðruna, malý mülkü de sattým Bir benliðim kalmýþtý, kör kuyulara attým.
Diz çökerek önünde, hergün sana yalvardým Seversin belki diye, boyun büküp aðladým Peþinde gece gündüz, hiç durmadan çaðladým Vuslatýný beklerken, karalarý baðladým..
Kenan Kurçenli
Sosyal Medyada Paylaşın:
iyimser Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.