senin için duygularýn en güzelini çekip çýkardým, yüreðimin içinden. zümrüdü anka kuþunu yollayabilsem Azrail’in peþinden, koparýp alsa seni, ölümün en derin yerinden... getirse seni bana; katmanlaþmýþ zamanlarýn ötesinden...
benim için dualar edip, okuyup üflesen yine ýlýk nefesinle. bazen de türküler söyleyip coþtursan yüreðimi, yanýk sesinle...
ben
gözlerine benzeyen mor sümbülleri toplasam sonsuzluk bahçesinden. sunsam yine sevgiyle sana… öpsem pamuk ellerinden...
sen yoksun artýk! þimdi cam kýrýklarý dolu yüreðim.
bak! kan aðlýyor sensizliðinde gözlerim...
ne olur bir kerecik düþlerimde melek yüzünü göstersen…
seni çok özlüyorum Annem!
Emine/ Manisa/ 07/05/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine UYSAL (EMİNE45) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.