Aşkın ummanında yeşermek!

Ardýndan bakarken, ayazýn serinliðinde,
Nutku duran duvarlar, hayret ediyordu.
Kaldýrýmlarda inleyen feryat dinmiyordu.
Semalardan süzülen damlalar bitmiyordu.

Hýçkýrýðýn boðuculuðu kývamýný ararken,
Periþanlýðým, tenime iliþen yamalýklardý.
Yalnýzlýðýmý terk etmeyen sadece imandý.
Þükürler olsun ki yalnýzca ona niyazýmdý.

Aþk çeken, kendi mihrakýnda seyrettirendi.
Aklý erteleyen, hissiyat ahengini yaþatandý.
Mananýn meþkine erdiren en ulvi bir sanattý.
Kendine katan, benliði ayýran, bir vakýaydý.

Ýllallah demek, birliðin itminanlýðýna ermek,
Enaniyeti azat etmek, nefsi hakka erdirmek,
Þüpheden emin olmak, takva için azmetmek,
Aþkýn umanýnda yeþermek, eþrefliði seçmek.

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: