kahve nöbetlerinde kaybedilen tüm sevgilere ithaf

sen miydin ruhuma batan kýymýk
nedense çok sonra farkettim

saçlarýmýda bir güz yaðmurunda kaybettim
sonrada onlarý
senin
çiçeklere
su verdiðin Salýda buldum
kendime imkansýzý salýk
verdim
imkansýz senin gibi
yakýndý bana

alacakaranlýðý
kahve nöbetleri böldü
kediler merak etti
kim doðdu,kim öldü
aklýmý zorladým
ýþýklar söndü
ýþýklar söndü

uzadý
beyazlar içinde
bir
gelincik

sümbüller buna güldü
çünkü
düðündü
biriktirdiðim
zulamda


ft.
Sosyal Medyada Paylaşın: