--İKİ ALYANS--

Bir cumartesi akþamýnýn 7’yi 57 geçesi sönmüþtü umudum...
Deðerlimin annesindendi yüreðimi yakan söz ...
Kapanan telefonla birlikte kapanmýþtý hayallerim...
Yüreðime sýðmayan sevgime raðmen,dönmekten korktum geri...
Sonra saatler geçti,günler ve aylar...
Ne yediðim yemeðin tadý ne söylediðim sözün anlamý vardý...
Gözlerin,sesin,nefesin gittikten sonra benden,yitik bir ben kaldý benimle...
Düzenim bozulmuþ,kafam karýþmýþ,gel-git duygular içinde düþtüm doktora...
Gözyaþlarým adýydý sebebimin belki,anladýlar halimi...
Yazýlan birkaç ilaç getirecekti kendime tahminen beni...
Ama korktum kaybetmekten yine seni,hayalini,gözlerini...
Beynimi uyuþturan,beni uyutan ilaçlarý istemedim ya benden gidersen bir an geri...
Oysa hayatýmýn yanlýþýymýþ bu verdiðim kararlarýn bedeli...
Yüzümdeki mutluluk maskesiyle dolandým evde ruh misali...
Okul zaten senli hatýralarla dolu bir matem evi...
Eski bir defter çýktý önüme seni anlatýr diye okudum geri...
Eskiye anlattým bendeki seni,geçmiþe anlattým derin hissimi...
Derdime çare olmak istedi eski,bilmeden gittim deli deli...
Dolmayacak ve dolduramadýðým bir aþktý bendeki sen hissi...
Dolmadý,dolamaz bundan böyle bir sevgi seli...
Beklediðimdin oysa,baktýðým her yüzde gördüðümdün...
Elimi uzatýp dokunamadýðým,boþluða sarýldýðýmdýn geceleri gizli gizli...
Seni anlattým dostlara,sevenlere...senli hisleri...
Kendimde deðildim artýk bir divane misali deli gibi...
Toparlayamadým,daðýldýkça daðýldým,vurdum karaya balýk misali...
Çaresi yokmuþ derdimin anladým beter halimi...
Kapattým tüm defterleri bir daha ölsem dönmemek üzre geri...
Sonra sen buldun beni...Gözyaþlarýyla karþýladým gelen mail’i...
Aslýnda her akþam haberdardým senden,okudum þiirleri...
Heyecanýma,mutluluðuma ortak oldu dostlar gördüler beni...
Oysa yarým kalacakmýþ heyecanlarým bilemezdim o an sebebi...
Hayatýma giren derviþin edasýydý sendeki ruh güzelliði...
Gözlerim bir kez olsun yalan söylemedi ebedi sevgimin finali...
Bilemezdim böyle üzüleceðimi,bu aðýr bedeli yükleneceðimizi...
Kýymýþým ikimize kurban misali,dar aðacýnda boynum senden gideli...
Haydi söyle bana umudumun çiçeði,giden dönmez mi geri?
Döndüremez mi sevgi onu geri,hatalarýn büyük olsa da bedeli?
Dolan gözler yerine,mutluluðun sembolü olur mu sað eldeki alyansýn yeri?
Ýki alyans baðlar mý bir ömrü deli gibi,sevmezsen o kalbi?
Yürek yaktý derinden yana yana belki bir baþka hayali...
Oysa þimdi ben olmalýydým o mutluluk resminde,fýsýldadýðýn gibi...
Ýhtiyarýyým bu ömrün,zaman gitmez sensiz artýk ileri...
Vurulduðum gözlerinde bir baþkasý mý görünür þimdi?
Henüz ben görmeden,hissetmeden nefesini,sýcak yüreðini,
Bir baþkasý mý dokunur eline kýydýðýn nikahýn hediyesi???
Öyle ise neden hala çarpar kalbim ’SEN’ diye,durmaz þimdi?
Bitti mi....
Aðlayan bir bebeðin sesiyle açmayacak mýyýz gözlerimizi?
Bebeðimizi sýkýþtýrmayý bile göze alarak sarýlmayacak mýsýn yani?
Elmalý kekten bir parça vermeyecek miyiz oðlumuza,hadiii...
Ýlam’ý verme elime,affet seni seven yüreði...
Gör bak ne güzel günler bekliyor þimdi bizi...
Ömrümün sahibi!!!
Duyar mýsýn aþk ile dolan nefesimi???
Sosyal Medyada Paylaşın: