Yine kendimi sorguluyorum saatlerdir Vicdanýmý ruhumla sýkýþtýrýp boðuþuyorum Kafamda biriken sorularýn cevaplarýndan korkuyorum Aslýnda bildiðim cevaplarý yüreðime kabullendiremiyorum Suç bende mi iþte onu hiç anlamýyorum... Ýçimde acýlardan volkan oluþmuþ; Sevinçlerden bozma hüzünler yaþarken Hayatýmdaki her bir yüze sýcaklýðý yaþatýyorum Hakedene hakettiðinden fazla deðer veriyorum Ama ben yine yalnýzlýkla baþbaþa kalýyorum Yorulup tükenen dizlerimin aðýrlýðý bile bu kadar canýmý acýtmýyor Yüzüme gülüp,sýrtýmdan vuranlar asýl beni kahrediyor Sevginin en ufak tomurcuðu kývýlcýmlar yaratýrken Sevgiye muhtaç kalplerde; Sevgisizlikle buz tutmuþ bu insanlar da ne böyle? Yalanlarla acýlar içinde kývranmaktansa; Gerçeklerle dolu bir yalnýzlýðý da yaþarým ben asilce..
Sosyal Medyada Paylaşın:
sudamlam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.