yangınlarında yandığım...

yürek kavrulmaya görsün hele
gör,ciðer paren nasýl daðlanýr
lav ateþler içinde köz olur
sýcaklýðýmla ötelere akar giderim
bahar çiçeklerine hayat veririm
ferman dinlemez þu gönül
sekaretlerde kalýr sahil boylarýnda
bir kublecik nefesin dokunsa
kendimden geçerim
yangýnlarýnda yandýðým yüreðim...

ak bulutlarý gökten indirip
alevlerin sardýðý yüreðime bassam
lapa lapa düþen karlara býraksam kendimi
diner mi sandýn sevdanýn sancýlarýný
yoksa, ötelerin koynunda
hilal kaþlarýna, ela gözlerine baka baka
’sen’ diye ölür gider miyim
çýkmaz sokaklarýn merhametsizliðinde
vurgunlarýnda vurulduðum sevgilim

bugün aðlamak isterken yarýna
hayalin gelip odama misafir olduðunda
dilim lal oldu
kalbime dokunuþlarýn vurdukça
bakýþlarýn ok ok saplandý yüreðe
dudak kývrýmlarýndan akan sözlerin
nazlý gülüþlerine yansýdýkça
sevdanýn sarhoþluðunda
pembe düþlerin koynuna salýverdi beni
aðlayamadým uzaklýðýna
köprüler kurdum
geleceðimizin yakýnlýðýna sevdalým...
Sosyal Medyada Paylaşın: