DÜZGÜN BABA YUDUNDA(NAZIMİYE)
Kuzulara pusu kurdu köpekler,
O muhterem Düzgün baba yurdunda,
Zatý muhteremler daha ne bekler,
O muhterem Düzgün baba yurdunda,
Hümanistti, Kemalist’ti çoðunuz,
Tamam oldu mu ki þimdi yoðunuz,
Kan görünce geçti mi ki “hoðunuz”,
O muhterem Düzgün baba yurdunda.
Yol deðil elbette sizin yolunuz,
Muhakak ki kýrýlacak kolunuz,
Tutulacaktýr saðýnýz ve solunuz,
O muhterem Düzgün baba yurdunda.
Karanlýk gecede neymiþ saldýrmak,
Yal içilen çanaklara daldýrmak,
Ya kudurmuþ olmak ya da çýldýrmak,
O muhterem Düzgün baba yurdunda.
Bir gün kesilecek elbet suyunuz,
Kürt deðil ermeni sizin soyunuz,
Bir künde ile kýrýlacak boynunuz,
O muhterem Düzgün baba yurdunda.
Nazýmiye, Mazgirt özden Türk yurdu,
Bir gün uluyacak Türk’ün bozkurdu,
Pülümür, Ovacýk yerinde durdu,
O muhterem Düzgün baba yurdunda.
Çemiþkezek, Hozat bilinmez deðil,
Pertek’in önünde saygýyla eðil,
Oðuz ;Munzur nehri akýyor çaðýl,
O muhterem Düzgün baba yurdunda.
02.05.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.