Bunca yýl hayat yaþadým,
Güzel günleri her yerde aradým,
Etrafta dolaþtým taradým,
Sonunda mutluluðu yakaladým..
Söylemiþtim kendi kendime,
Umutlarým yarýnlarda diye,
Adým, adým yaklaþtým o güne,
Ýþte geldim mutlu günlerime..
Özlem dedim yollara bekledim,
Sevgi, sevgi diye hep kükredim,
Gelecekten ümitleri eksik etmedim,
Sonunda mutlu günlerimi de yakaladým..
Meðer mutluluklar bana uzak deðilmiþ,
Düþündüm hayattan ümit kesilmemiþ,
Nasip denilen þey bu güneymiþ,
Gönlüm mutlu günlere özlemiþ..
Ýþte gördüm sevgili cananýmý,
Onunla yakaladým bu mutlu aný,
Þimdi yaþadýðýmý anladým hayatýmý,
Onunla paylaþýyorum mutluluklarýmý..
Ýþte bunca hayat yaþadým,
Güzel olaný sonunda yakaladým,
Mutluluðu yakalayýnca da kalemi aldým,
Ýþte bunlarý dizelerime yazdým..
Yaþamda neler, neler yaþanýyor,
Ýsteyince de Mevla’m veriyor,
Bu gönül cananýný da seviyor,
Bu kalp onun için çarpýyor..
Bende sizler gibi mutluyum,
Bir güzeli candan seviyorum,
Güzellikleri onunla yaþýyorum,
Bütün insanlýða mutluluklar diliyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.