DÖRTLÜKLERİN DÜĞÜNÜ !...

Dört dörtlük dörtlüðe doðru ilk adýmlar diyerek baþladýðým seride birikenlerin bir kýsmýný, siz deðerli dostlarýn beðenisine sunuyorum bir demet olarak…
Birlikte bakalým deli gönül neler sezmiþ…
Ucu kýrýk kalemim bakalým neler yazmýþ…



GÖZLER
Gözler bir oksa eðer,yüreðimiz kalkandýr.
Yar yüreði dað ise,bizimkisi balkandýr.
Ar ederiz kýrmaya,aþka uzanan eli.
Kýrýlacak el varsa,o da yare kalkandýr...
…………….BARDAK……………..
Bardaðýn dolu yaný göze batýp dururken,
Neden hep bu insanlar boþ tarafý görüyor ?
Yeni yeni yeþeren fidanlar hep kururken,
Bir de þu örümcekler üstüne að örüyor...
……………MEST………….
Tanýyýnca seni,mest oldum inan.
Sana ilelebed,dost oldum inan.
Þiir sofrasýnda rýzýk beklerken,
Bir deri bir kemik,post oldum inan
……SEVÝLMEK ÝÇÝN VARSIN……
Sevmek için birini,uðraþma hiç boþuna.
Kapýný çalan aþký,hep kibarca savarsýn...
Bir sevdiðin olsaydý,inan þaþardým buna.
Sen sevmek için deðil,sevilmek için varsýn.
……AÞKIN SEMALARINDA………
Aþkýn semalarýnda,sýrra erenler uçar.
Gönül bir kapý ise, onu ancak dil açar.
O aþk ki bülbül eyler, biçare ahrazlarý.
Açýlýr dilleri de,gör ne inciler saçar.
………AÞKI SABIK…………
Her ne varsa mazide,acý tatlý yaþanmýþ
Dizelerin içine gergef gibi iþlenmiþ...
Þairin düþündüðü ne þöhret ne de þanmýþ,
Sabýka defterine aþýk diye fiþlenmiþ...
………ÖZÜMDEN………….
Özümden kabuðu soydum da geldim.
Yanýnda dostluða doydum da geldim.
Yalnýzlýk hissedip dertlenme diye,
Yüreðimi yanýnda koydum da geldim...
………AÐUSTOS……………
Türklük Coðrafyasýnda koþan deli taydýr O.
On iki ay içinde,Türk’e düþen paydýr O
Gururla baktýðýmda dönüp þanlý mazime
En kutlu zaferlere damga vuran aydýr O.
KALP GÖZÜ
Kalp gözü açýlýr da kul manayý görürse,
Rabbim Ýnayetiyle zat’a kudret verirse,
Kalkar bütün perdeler kaleminin üstünden,
Þair Rahmet Kabýnda damla damla erirse !...




DÖRTLÜKMÜ DÜR
Dörtlük müdür gerçekten,yazýlan her dört dize ?
Bakmak lazým evvela,hem kabuða hem öze.
Kabuk saðlamsa eðer,özü de saklamýþsa;
Dört dörtlük dörtlüktür o,gerek yok baþka söze !.

AKIL NÝMETÝ
Rabbim akýl nimetini,yalnýzca bize vermiþ !
Hak’ký haykýrsýn diyerek,þaire dize vermiþ !
Bestelere saklamýþ,nadide naðmeleri,
Nasiplensin kullar diye,manayý söze vermiþ !...
AY BULUTA GÝRÝNCE
Ay buluta girince,geceyi kasvet kaplar.
Yer bulur kendisine,kör karanlýk hesaplar.
Dost diye gecelere,sýrtýný dönmeye gör,
Ýhanet hançerini,umulmayan anda saplar !
BERAT
Cevabý almak için,mektubu salmak gerek.
Manaya ermek için, derine dalmak gerek.
Vesile eyleyerek,mübarek geceleri,
Baþý dik ve alný ak,beratý almak gerek.
TÝPÝ
Tipi bastýrdýðýnda,daðda karlar tozarmýþ.
Görüþ mesafesini,kýsaltarak bozarmýþ.
Görmek gerek önceden,perdenin arkasýný.
Gününde ekilmeyen,fide mutlak yozarmýþ!..
ANA BABA KIYMETÝ
Neden kimse bilemez,ana baba olmadan
Onlarýn kýymetini,vadeleri dolmadan.
Bu mudur ahde vefa,sorsun herkes kendine
Sulamak gerekmez mi,çiçekleri solmadan ?

GÝDENLER
Gidenlerin arkasýndan, söylendi acý sözler.
Buðulandý uðurlarken, yere bakan tüm gözler.
Bir daha dönmeyecek, olsa da giden geri.
Sönmedi hiç sönmez asla,külle kaplanan közler.

DÝLSÝZ ÞEYTAN
Kendi zarar görmeyip, bir köþeye pusana.
Dilsiz þeytandýr denir, haksýzlýða susana.
Ýman Ehli insana, dost mu olur þeytandan.
Dik durmalý ki mazlum, zalim býkýp usana.

KÖR BIÇAK
Mazide kalan yarayý, kör bir býçak deþerse.
Kalem ehli dertlerini, istif yapýp döþerse.
Kafa tutar talihine, kýrýlmaz direnciyle.
Þair ancak o an ölür, kalem elden düþerse..

HÝKMETÝ ÝLAHÝ
"Oruç benim içindir" buyuruyor Yaradan.
Ýftar vakti kalkarmýþ, tüm perdeler aradan.
Misk-i Amberden güzel, kokan aðýz aþkýna.
Hoþnut olursa Rabbim, net kurtulur daradan

AYNALAR
Zaman durmak bir yana, ilerler koþa koþa.
Aynalar sýr saklamaz, derdini dökme boþa.
Gerçeði örtbas edip,süslemezler yalaný.
Aynalardan yansýyan, bu yüzden gitmez hoþa...
***
DOÐRU ÝZ
Her þeyin bir ilki vardýr, diye kandýrýrlar bizi.
Akabinde kar etmiyor, oturup da dövmek dizi.
Fýrtýnalý çöldür hayat, kumu havada uçuþan.
Bir kez kaybedersen eðer, zordur bulmak doðru izi...
***
AYAKTA KALABÝLMEK
Ders veren hep çok olur, marifet alabilmek.
Dilindeki türküyü, sazýnla çalabilmek.
Rüzgarda söðüt olup, sallanmak kolay tabi.
Zor olan fýrtýnada, ayakta kalabilmek...

RIZA-Ý ÝLAHÝ
Rýza-i Ýlahiyi gözetirsen iþinde.
Bambaþka dünyan olur,bu dünyanýn dýþýnda.
Tarifsiz bir huzurla dolar vakur yüreðin.
Kevseri yudumlarsýn hayalinde düþünde.

GÜLLERÝN SELAMI
Dünya denen o derin uykudan uyanarak.
Sýrtýný Hakka verip aþkýna dayanarak.
La ilahe illallah desen can-ý gönülden.
Güller seni selamlar rengarenk boyanarak.

ALLAH ADI
Allah adý dillerde iki mübarek hece.
Dünya aþikar kula,gerisiyse bilmece.
Çözsün diye beþere,akýl vermiþ Yaradan.
Ýp ucudur bizlere,gündüzü saran gece...

UYKU
Uyku yarý ölümdür,bilincinde olana.
Rahmani düþ ikazdýr, nasibini alana.
Ýlahi mükafata,ermek varken ebedi.
Neden kanar insanlar,dünya denen yalana...

SIR
Sýrra vakýf olanlar,bu yalana kanar mý ?
Ayaklar suya erse, dil dünyayý anar mý?
Sekiz kapý ayrýlmýþ,girmek için Cennete !
Aþk ile Allah diyen,dil hiç narda yanar mý ?

GÜZEL EYLER NEYLERSE
Her kim ki bir mü`minin,gönlünü hoþ eylerse.
Yüzünde tebessümle, tatlý bir söz söylerse.
Erdirir hidayete,mutlak onu Yaradan.
Rahman ve Rahimdir O, güzel eyler neylerse !..

ÞAÝR GÖNLÜ
Þair gönlü yayladýr,bereketli ve sulak.
Gönüle hizmetkardýr,þairdeki göz kulak.
Hisleri harmanlayýp yazan kalemdir ama
Gerçek katip gönüldür,þair yalnýz bir ulak !...

ÝSMAÝL SIKICIKOÐLU
SAVAÞTEPELÝ








Sosyal Medyada Paylaşın: