Var mýydý, sevdaya dair umutlar Esrikliðimin eserimiydi öyleyse, yaþananlar Anlamýyorum, hala neden Gün doðumundan, Gün doðumuna… Her yerde senli sanrýlar
Ey sevdamýn kor ateþi Ne seninle avunuyor Ne sensiz mutlu bu yürek Saklý gözyaþlarýna sýðýnýyor Her gün biraz daha tükenerek
Düþ kýrýklýklarým, can kýrýklarým, Bir olup saçýlmýþlar etrafa Pür gayret silmek istesem de izlerini Her nefes alýþýmda Yaðlý is gibi bulaþýyorlar ellerime, yüzüme Tüm gücümü bitirerek
Bitmiyor, Biliyorum bitmeyecekte… Kayýplarýn dönüþü yok Öfkem sadece kendime, Piþmanlýklarýmda öyle. Var sandýðým umutlar yaralýyor Aþkla, güvenle geçen esrik yýllarýn mahmuru kalbim, Uyanmanýn hýþmýyla, tükenmiþliðini haykýrýyor
Aðlýyorum… Aðlamayý sen öðrettin gözlerime Oysa ben, ne acýlar atlatmýþtým, Varlýðýna güvenerek.
Ey sevdamýn sonsuz ateþi Ne seninle avunuyor Ne sensiz mutlu bu yürek Saklý gözyaþlarýna sýðýnýyor Her gün biraz daha tükenerek Serap Saylam Þen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serap Saylam Şen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.