GEÇTİ İŞ İŞTEN
Doðrulabilseydin, yolda yürürdün,
Ders almayanlara, tam tükürürdün,
Sen de bizim gibi kürkü sürürdün,
Dikildi taþlarýn, geçti iþ iþten.
Diriltilsen tekrar ayný yaþardýn,
Ýlk gün bize bakýp biraz þaþardýn,
Gittin erken yaþta bence baþardýn,
Çatýldý kaþlarýn, geçti iþ iþten.
Söylüyor dillerin ses vermez toprak,
Duyulsa sesiniz incinir yaprak,
Anlatýyor taþlar sessiz bakarak,
Verdin son nefesi, geçti iþ iþten.
Anlatsan durumu yine duymazlar,
Yazýlmýþ kitapta açýp uymazlar,
Yaþanýr keyfince kýþta buymazlar,
Keskin dilin sustu, geçti iþ iþten,
Dünya malý yýðar yüzler binlerdin,
Söyleneni masal sanýr dinlerdin,
Son nefes gýrtlakta sonsuz inlerdin,
Tabuta koydular, geçti iþ iþten.
Bir yudum su veren olmaz kapýdan,
Þeytanla birlikte çoktur sapýtan,
Örnek fabrikayýz bilsek yapýdan.
Aldýn son abdesti, geçti iþ iþten.
Hani nerde masum evlat sanýlan,
Fani dünya süsü her an kanýlan,
Kaç fatiha okur farklý anýlan,
Örttüler üstünü, geçti iþ iþten.
14/08/2006
DURSUN YEÞÝL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.