Onlar da çocuktular, Çeçenya da,Irak ta, Sudan da Afganistan da çoçuktu onlar Filistinde.. Diðer çocuklar gibi. Sokaklarda parklarda, Cývýl cývýldýlar her yerde… Bir taneydiler,nazlýydýlar, Annelerinin yanýnda, El bebek gül bebektiler… Onlarca çocuktular, Binlerceydiler belki Çiçekler gibiydiler Oyun alanlarýnda… Ta ki…. Büyükleri dünyalarýný yýkmaya Karar verene kadar. Gündüzler boyu ve gecelerce, Bombalar yaðdý,yaðdý ,yaðdý Üstlerine mermiler þarapneller… ne isterdi sabilerden, Karanlýk kirli eller…. Artýk dünyada yoktular, Oysa ne kadar gerçektiler Ve ne kadar çoktular… Oyun alanlarý onlarsýzdý Tenhaydý,küskündü ve ýssýzdý…. Dünya ne çýkarcýydý, Çýkarcýydý devletler, Ýnsanlýk duyarsýzdý…. Onlar da çocuktular Savaþtan önce ve savaþýn içinde... Savaþ kanayan yara, Ýlaçsýz dert içimde Lanet olsun hepsine Hepsi ayrý biçimde……
Resim...(Irak’ta iftar vakti).... .....Savaþsýz bir dünya için elele… …imcinitas..24/Haziran/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
cinitas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.