siyah beyaz bir þehirde renkli düþler kuruyorum gözyaþýna dokunamýyorum kanýyor en çaresiz yanlarým boya kalemlerini yitirmiþ bir çocuk gibiyim þimdi sana uzak bir gökyüzünün karanlýðý çöküyor üstüme senli bir yaðmura veriyorum þimdi tüm çiçekleri sen orda aðlýyorsun ben tükeniyorum... ... þimdi bir ebemkuþaðýdýr altýndan geçsem sana çýkar mýyým yitirdim yolumu sen de bulur muyum yorgun bir þiir dökülüyor avuçlarýmdan sana gelemiyorum hangi yola çýksam kayboluyorum
gözlerini ver bana baharýndan biraz bakma sen bana bu gece sana düþüyorum
FATÝH ÞAHÝN IÞIK ÞAHBEYÝT
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.