yerin koynunda arýnýyorum mabetlerimi saymadým, aðzýn tavanýnda durur iki kelime beþerdir aslen, þaþkýn sürekli, týkandý kaldý bir yerde... belki filozof, yada düþlerin þahý bilirim, hepsinde kendi masallarým gezinirim her derinin tünelinde dilimde kekremsi bir tat ile... kýrýktýr kapýlarýmýn kilidi, koluda aþýðý beteri ermiþi gelen girer... bilirim, þakaya gelmez ölüm iki buçuk kýrýk dua, ardýmdan kovalayan yok aslýnda... ama öykülerim var, içinden kaçan gelinciklerim... insan türküleri var birde, onlarýda sonra dizerim...
f.huy
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatoş Huy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.