DAĞLAR SIRDAŞ.

Ben derdimi, kimselere söylemem.
Geleceðim, ne olacak bilemem.
Bugün böyle, aðlar iken, gülemem.
Daðlar güler, bana dost olan, daðlar.

Derdim çoktur, anlatmakla, bitmiyor.
Yaþ kemalde, tecrübeler, yetmiyor.
Ýsyan etsem, isyan ile, gitmiyor.
Daðlar sever, dost olur, bana daðlar.

Yaradaným, böyle yazmýþ, kaderi.
Hayýflanmam, dünya imtihan yeri.
Bir çoðunun, benden çoktur, dertleri.
Daðlar inler, sabýr edendir, daðlar.

Ýnsan olan, önce kulluðu, yapsýn.
Þükür etsin, ezginden, hisse kapsýn.
Derman soran, Hakktý alaya varsýn.
Daðlar söyler gizemi, derdi daðlar.

Ne içinde, ne dilinde, inanç var.
Ömür bitmiþ, boþa akmýþ, bu sular.
Hep þikayet, hep ihanet, kurallar.
Daðlar neyler, gerçeði bilen daðlar.

Türkmendaðlý geldik, nerelere biz.
Kullarýný, görmüyor mu, nurlu giz.
Þeytan nefse, sakýn aldanmayýn siz.
Daðlar dinler, çareyi söyler daðlar.

HÝLMÝ CAN.
28.NÝSAN.2010.


(2612)

Sosyal Medyada Paylaşın: