İSTANBUL
Ýstanbul
Ah Ýstanbul gözlerimin Haliç’i,
Yüregim ,cehenem ateþi gibi yanmakta
Ayaklarým ,çýkmaz sokaklarýnda adým adým dolaþmakta
Her istanbulu duyuþumda deniz kokusu burnumda.
Her gece rüyalarýmý süsleyen bebek,
Yýldýzlarýn altýnda gelinlik giymiþ, ýþýklarýn renk renk
Herkes kendi sefasýný sürmekte sabaha dek
Özlemlerin en güzeli Ýstanbulu özlemek.
Hayatý sende yaþamak, Marmaraya dalýp çýkmak umut.
Uçmak, yeniden kanatlarýnýn altýna almak, Galatadan Ümraniye’yi
Koca bir tarihi yeniden yaþamak, bir çift gözle,
Yaþanýlanlarý hayal edip, aðlamak sana Ýstanbul.
Yedi tepesinde hasretim sana, Ýstanbul
Sevdam kýz kulesinde esir,
Bense sürgün yemiþim, özlemin yüregimdedir
Aþklarýn en güzeli Ýstanbulu sevmektir.
Deli bir inat sana, olan hasretim Ýstanbul
Yeniden fethetme duygusu, benliðimde
Dün gibi düðün gibi þen þakrak,
Yaþlý bedenim senden uzak Ýstanbul.
Her iki kýtada güzelikleri taþýyan,
Her mevsim, insanlarý koþuþturan,
Bir defa da senden, mutlu ayrýlan,
Var mýdýr güzel Ýstanbul?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.