kabustan esen yel hayat gülümseyemeyen yüzler toprakta ayrýlýk üzerimde gözyaþýn ve aynada beyazlamýþ saçlarým...
her dakika bir arazi sondajý güneþsiz ve servetsiz güven çalýntý gözyaþým yanaktan düþen ve zencefil ateþi yasaklý aþk...
anlýk yas gidenlerimin kalaný terbiyesiz bir ruh geriye býraktýðým þakpa ucu kadar keskin ve tarafsýz gitti derler sonunda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
gencodemirer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.