TERAZİ
Her zaman içime terazi kurdum,
Kefeyi kefeye denkleyemedim.
Ruhumla nefsimi mihenge vurdum,
Baðlar kopuk kopuk, ekleyemedim.
Terazim mi bozuk, yanlýþ mý tarttý,
Oysaki dengeyi kurmamýz þarttý,
Sevap sýfýrlandý, günahým arttý,
Sabýr noktasýný bekleyemedim.
Aklým kendisince baþka davada,
Bazen yerde gezer, bazen havada,
Ciðerim köz oldu, yandý tavada,
Zikrimi fikrimle Berkleyemedim.
Topraðýmýz çorak, verimden yana,
Üstü çizik çizik, dert yama yama,
Gönül tarlasýný çok sürdüm amma,
Nadasa býrakýp herkleyemedim.
Yalancýlar beni yalancý yaptý,
Beynim allak bullak, bilincim saptý,
Ýyiyi býraktý, berbatý kaptý,
Kötü huylarýmý terkleyemedim.
Yýlký gibi gezdim daðda bayýrda,
Bize nasip yokmuþ düzde çayýrda,
Gariplik ta baþtan varmýþ baðýrda,
Emin bir vadiye örkleyemedim.
Bülbülüm zannettim, güle ulaþtým,
Diken engelledi, boþa dolaþtým,
Maksadým gül iken kana bulaþtým,
Ne yapsam çokluðu tekleyemedim.
Gülmeyi unuttum, içim simsiyah,
Kalbimde keþkeler, binlerce eyvah,
Yaralý kalbimden dinmiyor ki ah,
Karanlýk dünyamý, renkleyemedim.
30.04.2010……..Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.