Zaman durmuþ sanki Saat yelkovaný kancaya takýlmýþ Duymak istediðim sesler Sonsuzluða gömülmüþ; Çýkarýlmak istenmiyorlar…
Donmuþ yüzlerin ardýna gizlenmiþ ben… Bir çocuk gülümsemesi tek isteðim. Yalansýz bir yaþam ve umut.. Ya da özlemek birilerini, Deðer verilen olabilmek.!
Zamansýz geçen yaþantýmdaki Hareketsiz hayaller Renksiz ve hacimsiz görüntüler.. Duymak istediðim bir çocuk gülüþü sadece..!
Ýngilizce hayaller kurmak Yabancýlaþmýþ benliðimde Garipsenilmiþ bir þey deðil artýk Kimliðinin vasýtasýný düþürmüþ insanlar gibi Özümün içinde yabancýyým ben. Tek istediðim bir çocuk saflýðý sadece..!
Güneþi diðer yýldýzlardan ayýran ýþýðý Iþýðýný kaybetmiþ ben.. Gökyüzüne hakimiyet kurmuþ bir varlýk Benliðinden kopmuþ ben.. Bedenleri çürümüþ ruhlar, Ruhlar içinde kaybolmuþ insanlýk. Ýnsanlýk içinde ifadesizce yürüyen ben..
Hayatlarý tek bir amaç üzerine kurulmuþ onlarýn Gerçeklerin yarýnýnda hayalleri yok! Siyahlaþmýþ beyazlýklar arsýnda dolaþan yaþam.. Karanlýðýn aynasýndan yansýyan ölüm.. Ölümün korkusunun sardýðý nefesler.
Derinliklerden yükselen bir çocuk sesi Saflýðýnýn ardýndan gülümseyerek geliyor bana. Ölümü kovuyor,güneþi tutuyor elinde. Onun ise tek isteði; ‘sebepsizliðin ardýnda býraktýðý yarýnlara ulaþmak’ Sadece…
Büþra KÖKSAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
büşra köksal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.