Güllerle derilmiþ bir baðdý gönül
Yine düþmüþ yaprak bak hazan geldi.
Yücelerde duran bir daðdý gönül,
O baðýn o daðýn sebebi yeldi.
Ne gönüldü þimdi virane olmuþ,
Kederi hüznü ki içine dolmuþ,
Bir zamanýn gülü bak þimdi solmuþ,
Kim derdi bir zaman çaðlayan seldi.
Sevgi ve aþk ile açardý gülü,
Öterdi baðýnda nasýl bülbülü,
Hele þimdi bir bak bumu ödülü,
Geldi bir zalim ok yüreðim deldi.
Baykuþlar tünemiþ þimdi orada,
Gönlü ise burda ýssýz bir ada,
Bir göçmüþ kimsesi yok bu dünyada,
Bu gönül hâlbuki nasýl bir güldü.
Elinde var iken her marifeti,
Artýk kaybetmiþtir onur iffeti,
Götüren o olmuþ anlýk gafleti,
Ona kalan þimdi çile ödüldü.
Zamansýz yýktý ki hayat savaþý,
Deli gönül bilememiþ yavaþý,
Terk eylemiþ þimdi bacý kandaþý,
Zavallý bu gönlüm yaþarken öldü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.