Şarapçı
Bakýmsýz bir parkta eski bir bankta
Çaresizce oturmuþ bekliyordu þarapçý..
Kara kara düþünüyor ara ara iç çekiyordu
Acaba þuan içinden neler geçiyordu?
Ne bir sevgilisi ne de arkadaþý olmalýydý
Ama biyerlerden bir þiþe þarap bulmalýydý
Gözleriyle etrafý inceden süzüyordu
Biyandan da içten içe üzülüyordu
Onu görenlere kendini acýndýrýyor
Para verenlerin arkasýndan sinsice gülüyordu
Bikaç dakika sonra yerinden kalktý
Karþýdaki büfeden þarabýný aldý
Tekrar kendi yerine gelip
Çorabýndaki çakýyý çýkardý
Þarabýn týpasýný yontarak bir delik açtý
Bu delik yüzüne gülücükler saçtý
Bilmem bu þarapçýnýn yaþý kaçtý?
Derken ceketinden bir gazete çýkardý
Ýçinden bi parça ekmek kopardý
Ekmekten bir lokma þaraptan bir yudum
Sanki onda biran kendimi buldum..
Ulaþ Tuzak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.