Bir Ağaç Vardı
Hatýrlarmýsýn bir aðaç vardý, bir tek baþýna
Dallarý saçak, saçak yayýlmýþ gün ýþýðýna
Yaðmura, rüzgâra, fýrtýnalara hep aþina
Yeþil yapraklar resital verirdi aþkýmýza
Bir aðaç vardý, birde sen tanýktýn aþkýma
Dilek tutardýk uzanýrdýk aðacýn altýna
Yazardýn aþkýmý semada ki Ülker yýldýzýna
Aðlardýn, dokunamazdým, süzülen gözyaþýna
Saçlarýn tel, tel düþerdi ya terli avuçlarýma
Bakýþlarýn dikilir yüreðim sancýlanýrdý
Kýyamazdým sarardým seni, ter kokan koynuma
Yapraklarý üzülür üzerimize aðlardý
Çaresiz bir aðaç vardý, yok altýnda uzanan
Yapraklarý kurumuþ çökmüþ üzerine hazan
Kuþlar terk etmiþ gözleri dallarýnda çaðlayan
Bir aðaç vardý, ömür boyu sevdaya aðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin AKSOYLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.