Sana sundum, Son parçasýný yüreðimin. Engerek ve çiyan kuyusu koynun, Eskimiþ saltanatý sevdanýn. Nefes nefese bir yokluk. Neresindesin? Tahta bacaklý yarýnlarýmýn.
Gün görmez kervan girmez, Yollarýnda ruhumun, Ümitsiz yolcusu sen. Elleri kanlý, yüreði taþ, gözleri kör. Öfkem, kasýrga olur yol arar damarlarýnda Savurdukça yapraklarýný saçlarýna Kör kuyulardan duyulur çýðlýðýn
Sevda yanýðým Kül rengine boyar,vuslatý Ensemizde,soðuk nefesi ölümün Yarýnlar, avuçlarýmýzda can çekiþen, Son ýþýk hüzmesi. Ziyasý kara gözlerinin Yetmedi yaþatmaya düþlerimizi.
Göz göz oldu açtýðýn yaralar, Son deminde baharýn. Tüm yeþiller sarý artýk. Kökümü kemirirken çiyanlar, Devrildim boylu boyunca. Kapýnýrken gözlerim, Birinde yýrtýk bir resmin, Diðerinde solmak üzere olan ismin.
Kenan Ziya Akbaba
Sosyal Medyada Paylaşın:
kenanziya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.