YÜREKLERDE KIRILSIN ZINCIRLER

Ey koca deniz yosunlasti karanlik yasaklara düserken adimlar
dalgalar vuruldular onurlu sevdalarina martilar sahit oldular
gökyüzünün uzaklarinda yildizlarim mevsimsiz umutlara kaydilar
yüreklerde kirilsin zincirler aglamsin artik martilarin türküsü

Gözlerine kan damladi analarin evladini ararken mayin tarlasindan
elleri kinali gelinlerin elleri koynunda boynu dükülü kaldi bos besigi
bacasi tütmez penceresiz duvarlar örüldü iskencelerin sehrinde
yüreklerde kirsin zincirler viran baglarimiz gazele olup savrulmadan

Kirlar barut kokuyor mayinlar aman vermez köyüm virandan
sokaklar kan icinde can pazarina dönmüs kardas matem günüdür
günes batarken sabahlarim düslerde yarinlarim hani benim gencligim
yüreklerde kirilsin zincirler dünümden vaz gectim calmayin bugünümü

Bedenim kar icde üsüyorum üstüme ülkemin topraklarini ört anne
kim bilir bir gün yeserecek ekin kokan saclarim dagilsin rüzgara
sevdigime selam söyle beklesin yüzügümüz olsun mücadele sözümüz
yüreklerde kirilsin zincirler sürgünlerde dönsün giden ölümsüzler

Sirtimi dayadim yamaclarina aska düstüm bir nefesin menziline daglar
menekseleri kardelenleri sevdim cünkü onlar anilara soldadilar
ses verin sesime yildiramaz kimse bulutlar cöksede dag baslarina
yüreklerde kirilsin zincirler baris kardeslik kilidini acalim el elele

YAZAN ZEYNEP KANAT



Sosyal Medyada Paylaşın: