Ah,yâr! Tutkunun kor elleriyle Yüreðime dokundun bir kere. Unutmak için telâþým mý vardý? Söyle güllerim neden solsun. Sensizlik olduysa adresim, Bunca elemli hasretin içinde... Ve sýrra kadem basmýþken, Beni hatýrla deyip durma...
Demedim mi sevdalý yüreðim, Aðýr gelir taþýyamazsýn... Ýþte sýrtlanýp, Býrakýverdin seni, Sis daðlarýndan geçen, Korku tünellerinde... Bu kadar kolay mýydý kaçmak, Zor mu geldi ýþýða varmak?
Farkýndaydým aslýnda! Sessizliðinde bile yerim yoktu, Direniþlerim de fayda vermedi… Ne baharý gösterebildim sana, Ne de kendinle savaþmayý öðretebildim… Sonunda sen kazanan oldun, Ben kaybeden…
Ah, yâr! Çekil ruhumdan artýk, Çek ellerini, al kokunu, Yoksa... Kefenimde hazin yüzün kalacak….
Meryem ASLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Manisalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.